هرگاه سخن از تفاهم، اصلاحات و نجات از وضعیت بحرانی بهمیان میآید، عدهای مأیوسانه میپرسند: «تفاهم کجاست؟ اصلاحات چه شد؟» این صدای تلخ یأس و خستگی، انعکاس سالها زخم و فریب، و حاصل خیانت عناصر فاسد و جنگافروزانی است که سرنوشت مردم مظلوم افغانستان را در گرو جاهطلبیهای خود قرار دادند.
اما این پرسش از اساس، پاسخ روشنی دارد؛ زیرا تفاهم و اصلاحات، نه خیال خام است، نه رؤیایی سیاسی، بلکه مأموریتی الهی و وظیفهای ایمانی است. خداوند تبارک و تعالی در قرآن میفرماید:
إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ ۚ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ
(هود: ۸۸)

من نمیخواهم جز اصلاح تا جایی که بتوانم، و توفیق من جز با خدا نیست.
تجربه تاریخی ملت افغانستان؛ واقعیتی فراتر از تصور
ملت افغانستان در دو برهه تاریخی، کاری را کرد که هیچ قدرتی تصور نمیکرد:
1. در برابر تجاوز شوروی و کمونیزم تا دندان مسلح ایستاد؛ مردمی با دست خالی اما ایمانی قوی، ماشین جنگی ابرقدرت شرق را در هم شکستند.
2. در برابر ناتوی غربی به رهبری آمریکا، بیست سال مقاومت کرد؛ نظامیان مجهز و تکنولوژیک، در برابر عزتطلبی افغانها، زانو زدند.
آیا امروز که با یک مشت عناصر مستبد، جنگ طلب، و بیریشه که در کشور مواجهیم، ایستادن و اصلاح دشوارتر از آن روزهاست؟
خیر! استبداد و جنگ افروزی امروز، نه آن اژدهای آهنین است و نه آن دیو مجهز به ماهواره، بلکه حلقهای از ظلم و تبعیض داخلی و امتیاز طلبی و جنگ افروزی است که با فریاد مردم شکسته خواهد شد.
تفاهم و اصلاح؛ خواست الله متعال و اراده ای ملت است
اسلام، دین اصلاح و صلح است. تفاهم، ریشه در سنت پیامبر اسلام دارد؛ آنجا که پیامبر با مشرکان در حدیبیه صلح کرد، و با یهودیان مدینه منشور نوشت، و حتی در فتح مکه، گذشت را بر انتقام ترجیح داد.
پس چرا امروز، کسانی تفاهم را ضعف میدانند و اصلاح را ناممکن؟
زیرا خودشان از اصلاح میترسند، چون اصلاح واقعی، فساد و انحصار را از بین میبرد و ملت را بیدار میسازد.
قرآن به ما میگوید:
وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ
(آلعمران: ۱۳۹)
سست نشوید و غمگین نباشید، که شما برتر هستید اگر ایمان داشته باشید.
قیام علیه استبداد، و مقابله با جنگ افروزان فاسد ، سادهتر از مبارزه با اشغال است و این قیام
نهتنها ممکن است، بلکه یک واجب شرعی و اخلاقی است
قرآنکریم می فرماید :
فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ
(اعراف: ۳۴)
وقتی اجل شان فرا برسد لحظه ای تاخیر و تقدیم نمی شود
پیشنهاد اصلاحگرایانه
1. بازسازی اعتماد ملی بر پایه قرآن و عدالت؛ نه قوم، نه زبان، نه وابستگی، بلکه معیار فقط ایمان، شایستگی و عدالت باشد.
2. ائتلاف اقشار ملت از همه قومها، نخبگان، علما، فرهنگیان و جوانان بر محور تفاهم و وحدت واقعی.
3. طرد چهرههای جنگافروز، مفسد و مستبد از تمام سطوح تصمیمگیری.
4. راهاندازی قیام نرم، فکری، رسانهای و سیاسی با همیاری علماء ، صلحاء و عناصر نیک نام جامعه در داخل و خارج از کشور .
5. تکیه بر خدا، نه قدرتهای خارجی؛ چراکه پیروزی از آن خداست، نه کاخهای غربی و زرادخانههای شرق.
یأس امروز برخی از هموطنان ما طبیعی است، اما ماندن در آن یأس، ظلم به آینده و خیانت به گذشته پر افتخار ماست. ما ملتی هستیم که ابرقدرتها را شکست دادهایم؛ پس آیا شکستدادن مشتی زورگو، تبعیض طلب و فاسد، از ما ساخته نیست؟
آری، تفاهم ممکن است؛ اصلاح ممکن است؛ تغییر ممکن است
به شرطی که بخواهیم، برخیزیم، بیدار شویم، و بهجای شکایت، حرکت کنیم.
إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ
(محمد: ۷)
اگر شما الله را نصرت کردید الله قدم های تان را استوار می گرداند.