اجلاس دوم دوحه در رابطه به افغانستان

تدویر جلساتی در کنج و کنار جهان ، خاصتا از ادرس شورای امنیت سازمان ملل متحد وجلسات اول و حالا دوم آن در دوحه ، مرکز کشوری که برای اولین بار دفتر سیاسی برای طالبان باز نمود و زمینه های تفاهم ومعاهده میان امریکا و طالبان را مساعد ساخته نظام جمهوریت را ساقط و گروه طالبان را بر اریکه قدرت تکیه داد . همچو جلسات می رساند که جهان و کشور های همسایه نسبت به حکومت سرپرست طالبان تشویش داشته خاصتا امریکا مدعی آن است که طالبان مفاد معاهده دوحه را نقض کرده است ، معاهده دوحه که مواردی از آن در رسانه ها انعکاس یافت و موارد دیگر آن پوشیده مانده است و دسته ها و حلقاتی ، بنا به برداشت های خود ، موارد پوشیده را می نویسند و منتشر می کنند که اگر واقعا انچه به عنوان مواد نا اعلان شده منتشر شده است ، مواد مورد اتفاق و معاهده امریکا و طالبان باشد ، به یقین که برای طالبان هیچ آبرو و عزتی باقی نمی ماند.

طالبان که تا هنوز نه مشروعیت ملی را به خود کسب نموده است و نه مشروعیت بین المللی را ، به هیچ صورتی تاب و توان مقاومت در برابر تصامیم جامعه جهانی را نداشته و ندارد و سقوط زود هنگام طالبان اعداد معکوسش را شمارش می کند.

اگر طالبان می خواهد نظام مستقل داشته و مصدر خیر برای اسلام، وطن و مردم افغانستان شوند ، لازم است تا از لجاجت های ناشی از فهم ضعیف شان از اسلام دست بگیرند و به ملت رو آورده مشروعیت خویش را مانند خلفای راشدین از مردم کسب نمایند .چون حاکمیت از آن الله سبحانه وتعالی است که وفق هدایات قرآن توسط امین ترین منتخب امت اعمال می شود .

کسی که امانت مردم را به جبر و زور و به تزویر و یا دست بردن به دامان اجانب در اختیار خویش قرار دهد نه تنها امین نیست بلکه خائن ملی حساب می شود . و اسلام از وی بیزار است .

ما در اسلام دو نوع امامت داریم ، امامت صغری و امامت کبری ، که امامت صغری امامت نماز است و امامت کبری امامت ورهبری سیاسی و زغامت امت و ملت است . در حدیثی از رسول الله صلی الله علیه وسلم به روایت ابن ماجه چنین آمده است :

عن ابن عباس رضی الله عنهما عن النبی صلی الله علیه وسلم :

ثلاثة لا ترتفع صلاتهم فوق رؤوسهم شبرًا: رجل أمَّ قومًا وهم له كارهون، وامرأة باتت وزوجها عليها ساخط، وأخوان متصارمان.

رواه ابن ماجه وابن حبان وقال البوصيرى في الزوائد : هذا إسناد صحيح، رجاله ثقات ، ويشهد له حديث أبي أمامة الذي أخرجه بنحوه الترمذي وقال: حسن غريب.

 حضرت ابن عباس رضی الله تعالی عنهما از رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت میکند که: سه کس است که نماز شان یک بلست از سر شان بلند نمی شود ( قبول نمی شود ) مردی که قومی را امامت کند و آنها نسبت به وی بد بین باشند، وزنی که بخوابد و همسرش از وی نا راض باشد و دو برادری که قطع رابطه نماید .

وقتی می بینیم که در امامت صغری که نماز است و یک امر اخروی است بدون رضائیت نمازگذاران جواز ندارد ، امامت و زعامت سیاسی که یک امر دنیوی و اخروی است وهمه امور دین و دنیا به آن بستگی دارد چگونه میتوان بدون رضائیت مردم بر ایشان حکومت کرد.

برای مشروعیت حکومت کسب رضائیت اکثریت مردم شرط است که به وسیله انتخابات تحقق می یابد .

طالبان بدون کسب مشروعیت ملی نمیتواند در برابر دسیسه ها و توطئه و مخالفت های منطقوی و جهانی مقاومت نمایند ، در حالیکه هیچ افغان مومن و آزاده به ادامه جنگ در افغانستان و حاکمیت مفسدین ومامورین شبکه های امنیتی و اطلاعاتی اجانب موافق نیست ، به همان پیمانه به حاکمیت غیر مشروع دینی و سیاسی در کشور که زمینه های رنج و فقر و بی سوادی و عقب ماندگی ملت را فراهم می سازد هم موافق نمی باشد .

طالبان که در دومین اجلاس دوحه دعوت شده بودند به دلیل اینکه جز طالب کسی دیگری از افغانها در جلسه نباید حضور داشته  ، از اشتراک در جلسه خود داری نمودند که نه به نفع خود شان و نه به نفع افغانستان خواهد بود ، منتظریم که ازاجلاس دوحه چه بیرون می شود .

امید واریم چون معاهده طالبان و امریکا یک توطئه ای دیگری در دوحه بیرون نزند که ملت ما را بیچاره ترنسازد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا